... της Γαλλίας για το 2017.
Η Ραμά Γιαντ, επαναστάτρια της τότε δεξιάς κυβέρνησης, το ατίθασο πνεύμα του UMP, που εμφανιζόταν σε δημοσκοπήσεις ως το πιο δημοφιλές πρόσωπο που παρήλασε ποτέ από την γαλλική πολιτική σκηνή μαζί με τον πρώην Γάλλο πρόεδρο Ζακ Σιράκ, ηγείται πλέον του κινήματος La France qui ose (Η Γαλλία που τολμά).
Στα χρόνια της προεδρίας του Σαρκοζί συζητήθηκαν έντονα οι δηλώσεις της περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος για κατάργηση της μπόυρκας στη Γαλλία, ενώ υπεραμυνόταν της νομιμοποίησης του γάμου των ομοφυλοφίλων.
Μιλά για δημοκρατική επανάσταση αντί για «κατάσχεση της δημοκρατίας που ισχύει σήμερα». Στην ιστοσελίδα της αναφέρει: «Ας ελευθερώσουμε την πρωτοβουλία, την δημιουργικότητα, να παλέψουμε τα ιδιωτικά μονοπώλια που διοικούνται από την ίδια ολιγαρχία που καταλαμβάνει τα πόστα, να κινητοποιήσουμε την κοινωνία των πολιτών…Αυτή είναι η προοπτική μιας κοινωνίας ανανεωμένης».
Η υποψηφιότητα της έγινε γνωστή πριν από λίγες ημέρες μέσω του γαλλικού καναλιού TF1, και σε όσους την αμφισβητούν λόγω του νεαρού της ηλικίας, δηλώνει πως στο ενεργητικό της έχει μια δεκαετή πολιτική πορεία συμπληρώνοντας πως ο Ματέο Ρέντσι έχει την ηλικία της, ο αρχηγός των Podemos είναι 37 ετών, ο Μπαράκ Ομπάμα έχει ολοκληρώσει δύο θητείες, και όταν ξεκίνησε την πρώτη του θητεία «ήταν αρκετά νέος».
Η αρχή και το τέλος της πολιτικής σχέσης με τον Σαρκοζί Τόσο η ζωή της όσο και η πολιτική της διαδρομή προδίδουν τις ανησυχίες της. Οικολόγος, σοσιαλίστρια και αργότερα μέλος της κυβέρνησης του Σαρκοζί στην οποία και κατέστησε σαφή τη μεταρρυθμιστική της διάθεση.
Όταν της ζήτησε ο τέως πρόεδρος της Γαλλίας να λάβει μέρος στις ευρωεκλογές του 2009, εκείνη αρνήθηκε και ως απάντηση ο Σαρκοζί μετέφερε τη Γιαντ στο υπουργείο Αθλητισμού. Η παρουσία της έντονη και στον τομέα του αθλητισμού όταν δημόσια άσκούσε κριτική σε ποδοσφαιρικές ομάδες που επέλεγαν να διαμένουν σε ακριβά ξενοδοχεία.
Το όνομά της ήρθε στο φως της δημοσιότητας όταν ο Νικολά Σαρκοζί επέλεξε τη Γιαντ ως εκπρόσωπο της προεκλογικής του καμπάνιας. Μέχρι τότε ήταν ένα πρόσωπο άγνωστο στο ευρύ κοινό.
Διεμήνυε πως ήταν κάτι παραπάνω από σύμβολο κατά του ρατσισμού στην κυβέρνηση Σαρκοζί, δίνοντας έτσι μια απάντηση σε όσους την ήθελαν να εξυπηρετεί συγκεκριμένους μόνο σκοπούς.
Η Γιαντ εξόργισε, όπως έγραφαν πολλά δημοσιεύματα, τον Σαρκοζί όταν άσκησε κριτική στην απόφασή του να καλέσει τον Μουαμάρ Καντάφι στη Γαλλία. Σχόλια προκάλεσαν οι φράσεις της για την πολιτική επίσκεψη του ηγέτη της Λιβύης, κατά την οποία ανέφερε ότι ο Καντάφι δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τη Γαλλία ως «χαλάκι για να σκουπίσει το αίμα από τα πόδια του».
Είχε συζητηθεί και το ταξίδι της στη Δυτική Αφρική στο οποίο είχε συνοδεύσει τον Σαρκοζί. Σύμφωνα με την Figaro, ο πρώην υπουργός Μετανάστευσης Μπρις Χορτεφό της είχε πει μεταξύ σοβαρού κι αστείου: «Έρχεσαι μαζί μας, ωραία. Δεν χρειάζεται όμως να γυρίσεις πίσω μαζί μας». Σαφώς ενοχλημένη από το σχόλιό του, η Γιαντ είχε αφήσει αιχμές για ρατσιστική στάση δεδομένης της αφρικανικής καταγωγής της.
Γνωστή έγινε μιλώντας και για τα δικαιώματα της κοινότητας των ΛΟΑΤ, ενώ δεν παρέλειψε να υποστηρίξει τον γάμο ανάμεσα σε άτομα του ιδίου φύλου. Σε συνέντευξή της το 2011 είχε μάλιστα δηλώσει πως θα ψήφιζε υπέρ της νομιμοποίησης του γάμου ανάμεσα σε ομοφυλοφίλους εάν ήταν μέλος της Εθνοσυνέλευσης.
Το 2012 είχε αναφέρει στην Parisien πως για τέτοιου βεληνεκούς κοινωνικά θέματα πρέπει να διεξάγονται δημοψηφίσματα. «Να δούμε εάν οι αριστεροί θα έχουν το θάρρος να δώσουν δύναμη σε αυτούς τους ανθρώπους», είχε πει.
