Σύμφωνα με...
... το άρθρο 78 του τουρκικού Συντάγματος, αν κενωθεί το 5% των εδρών στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση τότε πρέπει να διενεργηθούν επαναληπτικές εκλογές. Οι επαναληπτικές εκλογές θα πρέπει να προκηρυχθούν εντός τριών μηνών.
Με βάση τον αριθμό των βουλευτών σήμερα, το 5% των εδρών αντιστοιχεί αριθμητικά σε 28 βουλευτές. Υπενθυμίζουμε, ότι οι βουλευτές του φιλοκουρδικού HDP που αντιμετωπίζουν διώξεις και φυλακίσεις είναι πλέον των 28. Αυτό στην πράξη σημαίνει, ότι ο Ερντογάν κυνηγάει και με άλλον τρόπο, εναλλακτικά, την εγκαθίδρυση του αυταρχικού του καθεστώτος.
Γιατί και πώς θα το κάνει αυτό; Αν ο Ερντογάν και το Κόμμα των Γκρίζων Λύκων του Μπαχτσελί νικήσουν στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, θα έχουν επιτύχει το ποθούμενο. Αν όμως χάσουν στο δημοψήφισμα, θα έχουν άλλη μια ευκαιρία. Αν έχουν έως τότε, εξέλιξη που εκτιμάται ως πιθανή, χάσει τις βουλευτικές τους έδρες 28 βουλευτές του HDP, τότε η διενέργεια επαναληπτικών εκλογών είναι συνταγματικός μονόδρομος.
Αν στις εκλογές αυτές το ΑΚΡ και το MHP συγκεντρώσουν 367 έδρες – καταλαμβάνοντας στην πραγματικότητα έδρες πρώην βουλευτών του ΗDP – δεν θα παρίσταται ανάγκη για δημοψήφισμα, αλλά θα μπορούν αμέσως να προχωρήσουν σε συνταγματική αναθεώρηση.
Σημειώνουμε ότι η συνταγματική επιταγή για διενέργεια επαναληπτικών εκλογών εντός 3 μηνών από την κένωση του 5% των εδρών μπορεί να λάβει σάρκα και οστά ακόμη και τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο, δεδομένης της επιτάχυνσης των δικαστικών ετυμηγοριών εις βάρος των μελών του HDP.
Το ανωτέρω σχέδιο μελετάται στους κύκλους της τουρκικής Προεδρίας, σύμφωνα με Τούρκους αναλυτές, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είτε έτσι, είτε αλλιώς ο Ερντογάν θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να στεφθεί νέος Σουλτάνος.
Το όλο σκηνικό θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο πολύπλοκο για τους σχεδιασμούς του Ερντογάν για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι αν χάσει στο δημοψήφισμα, αναλόγως του αποτελέσματος θα κριθεί εάν η όλη μεθόδευση Ερντογάν για μετατροπή της Τουρκίας για προσωπικό του βιλαέτι, έχει αρχίσει να τρομάζει το τουρκικό εκλογικό σώμα με αποτέλεσμα εκλογικές απώλειες συνολικότερα.
Ο δεύτερος είναι οι συνθήκες διχασμού στο εθνικιστικό κόμμα (MHP), καθώς δεν είναι και λίγοι αυτοί που δεν αισθάνονται και πολύ άνετα με την ταύτιση με τον Ερντογάν, ο οποίος όσο οπορτουνιστής και ανέντιμος φαίνεται σε εμάς, άλλο τόσο είναι και για ένα κόμμα το οποίο έχει λόγους και για μετωπική σύγκρουση με τους ισλαμιστές («αποκαθήλωση» Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ), τουλάχιστον όσους και για συνεργασία, σε μια ιστορική περίοδο που αν μη τι άλλο φαίνεται ότι οι Κούρδοι είναι ένα μόνο από τα προβλήματα της «Δημοκρατίας» τους… (infognomonpolitics)
