27 Ιουνίου 2017

Το βίτσιο του Ερντογάν είναι να αυξάνει τον αριθμό των εχθρών του

Ο αλαζονικός μεσσιανικός χαρακτήρας του Ερντογάν, είναι αλήθεια πως διαμορφώθηκε και από την χλιαρή έως υπερασπιστική προς αυτόν συμπεριφορά των ηγετών...


... της Δύσης. Οι οποίοι, εξυπηρετούντες συμφέροντα επιχειρηματιών, άφησαν κατά μέρος τις ωραιόλογες διακηρύξεις περί δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παρίσταναν πως δεν αντιλαμβάνονταν τον μεσαιωνικό χαρακτήρα διακυβέρνησης στην Τουρκία.

Ο οποίος δεν έβλαπτε -και βλάπτει- μόνον τους Τούρκους πολίτες, αλλά όλες τις γειτονικές χώρες, ακόμη δε και τις ισχυρές δυνάμεις της υφηλίου. Παρ’ όλα αυτά, επιτρέπουν ακόμη στην Τουρκία να παρανομεί, να αυθαιρετεί, να καταπιέζει, να αφαιρεί ζωές αθώων και να αποφασίζει για την πορεία άλλων λαών, με την τελευταία περίπτωση να μας αφορά άμεσα.

Η αλήθεια είναι, πως δεν θα ήταν δύσκολο στους ισχυρούς να δημιουργήσουν καταστάσεις ανωμαλίας στην Τουρκία, όπως κάνουν σε τόσες άλλες χώρες στις οποίες επεμβαίνουν κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαιοσύνης και ηθικής, αν μπορούσαν να βεβαιωθούν ότι στη μετ-ερντογανική Τουρκία δεν θα ξεσπάσει εμφύλιος, με εκατομμύρια Τούρκων να κατακλύζουν την Ευρώπη και με απίστευτη αναστάτωση σε όλη την Μ. Ανατολή.

Μόνον ένα δικτατορικό καθεστώς θα μπορούσε να συγκρατήσει κλειστό τον ασκό του Αιόλου για να μη ξεχυθούν οι μανιασμένοι αέρηδες. Ο στρατός όμως της Τουρκίας είναι ξεδοντιασμένος, γεγονός που ισχυροποιεί την πρόβλεψη πως η αντικατάσταση του Ερντογάν θα οδηγήσει σε απόλυτο χάος, όχι μόνον την Τουρκία.
Ίσως όμως, μια κάποια λύση δώσει ο απρόβλεπτος παράγοντας, της ασθένειας του Ερντογάν.

Ο Τούρκος Πρόεδρος, κατά την προσευχή του στο τζαμί Μιμάρ Σινάν στο Ατάκσεχίρ, λιποθύμησε. Αυτόπτης μάρτυρας ανέφερε πως τον έβγαλαν μετά έξω με φορείο. Όταν συνήλθε, έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους, σχετικά και με την κατάσταση της υγείας του: «Σήμερα είχα μια απότομη πτώση στην πίεση λόγω του ζαχαρώδη διαβήτη που πάσχω. Δόξα τω Θεώ σύντομα επανήλθα. Αυτή την στιγμή είμαι σε καλή κατάσταση». Να σημειώσω, ότι προμηνός υπήρξε μεγάλη ανησυχία, λόγω της απρόοπτης ματαίωσης όλων των σημαντικών συναντήσεων που είχε.

Πάντως υγιής ή ασθενής, αυξάνει τον αριθμό των εχθρών του, μη αντιλαμβανόμενος ότι ακόμη και αυτοί που τον "χαϊδεύουν", έχουν ένα όριο ανοχής. Ο πρόεδρος της Αιγύπτου, αλ Σίσι, βρήκε την ευκαιρία που ανέμενε, και επέβαλε στους Άραβες συμμάχους του, να απαιτήσουν την απομάκρυνση της τουρκικής Βάσης στο Κατάρ, που βρίσκεται εκεί από χρόνια, αλλά όχι μόνον αυτό.

Ζητά αφενός να επιβληθεί εμπάργκο στα τουρκικά προϊόντα, και αφετέρου -το και χειρότερο- να εγκαταλείψουν τις αραβικές χώρες όλες οι τουρκικές εταιρίες. Θα φανεί αν αυτό υιοθετηθεί, μετά την παρέλευση της 10ήμερης προθεσμίας που έθεσαν στο Κατάρ, να αποδεχθεί 13 όρους. Ο Ερντογάν δήλωσε για το τελεσίγραφο περί απόσυρσης «Η Τουρκία δεν είναι μια συνηθισμένη χώρα και κράτος. Για αυτό τον λόγο, το να ζητείται από την Τουρκία να αποσύρει τον στρατό της από εκεί, είναι μια ασέβεια προς την Τουρκία».

Εμμέσως αλλά σαφώς επιτέθηκε και στην αμερικανική κυβέρνηση, απορρίπτοντας ως "τρικ" μία αναφορά σχετικά με αμερικανική υπόσχεση για την επιστροφή των όπλων που έχουν δοθεί στους Κούρδους πολιτοφύλακες (YPG) που μάχονται στα βόρεια της Συρίας, μετά την ήττα του Ισλαμικού Κράτους. Είπε: «Αυτοί που σκέφτονται ότι μπορούν να ξεγελάσουν την Τουρκία, δηλώνοντας ότι θα πάρουν πίσω τα όπλα που έχουν δοθεί σε αυτή την τρομοκρατική οργάνωση, θα καταλάβουν ότι τελικά διαπράττουν ένα λάθος». Και ότι «Η Άγκυρα θα αποδώσει ευθύνες σε όποια πλευρά έδωσε όπλα στο YPG εάν "μία σφαίρα βληθεί κατά της Τουρκίας"».

Παρά τις δυσκολίες του, δεν εγκαταλείπει την επεκτατική πολιτική του στα Βαλκάνια, και ιδιαιτέρως στην Ελλάδα. Δημοσίευμα του κρατικού ειδησεογραφικού πρακτορείου TRT, αναφέρει, ότι οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης συνεχίζουν να αναφέρουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν με την Ελλάδα. Την περίοδο μετά το 1990 σημειώθηκαν κάποιες θετικές εξελίξεις σχετικά με την τουρκική μειονότητα αλλά στην ουσία συνεχίζονται τα χρόνια προβλήματά τους.

«Τα βασικότερά προβλήματα στη Δυτική Θράκη είναι πρώτον, οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να πουν ότι είναι Τούρκοι. Δεύτερον υπάρχει το πρόβλημα με την εκλογή των μουφτήδων, προβλήματα στον τομέα της εκπαίδευσης, προβλήματα σχετικά με τα πολιτικά τους δικαιώματα. Από την άλλη συνεχίζονται τα προβλήματα με την ιθαγένεια και το δικαίωμα τους σχετικά με τη δίκαιη δίκη και τέλος τα οικονομικά τους προβλήματα».

Η αθλιότητα με την οποία ασκεί η Τουρκία την πολιτική της έναντι της Ελλάδας, κάποτε πρέπει να αποφασιστεί ότι η αντιμετώπισή της είναι περισσότερο από αναγκαία.
Ο Μακεδών