Τα παράπονα για τον προϋπολογισμό και το εμπόριο της Κίνας χρειάζονται περισσότερη σκέψη.
Το χρέος που συσσωρεύουν...
... η κυβέρνηση, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά της Κίνας κατά πάσα πιθανότητα θα διογκωθεί στο 300% του ΑΕΠ μέχρι τις αρχές της επόμενης δεκαετίας, προέβλεψε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην ετήσια επισκόπηση για την οικονομία της χώρας.
Σίγουρα είναι μεγάλο και επικίνδυνο για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Αλλά ο,τιδήποτε λιγότερο θα αποτελούσε επίσης κίνδυνο. Πώς θα ήταν η οικονομία της Κίνας αλλά και η παγκόσμια οικονομία σήμερα χωρίς αυτό το επίπεδο τόνωσης; Η παγκόσμια ανάπτυξη μετά την κρίση του 2007-2009 θα ήταν πιο αργή και πιο εξαρτημένη από τις ΗΠΑ, οι οποίες πασχίζουν για να ξεφύγουν από τον κόσμο της ανάπτυξης του 2%.
Εάν αυτό δεν ακούγεται αρκετά σημαντικό, οι αμερικανικές εταιρείες θα είχαν πιθανότατα λιγότερους αγοραστές για υπηρεσίες όπως η τραπεζική, η εκπαίδευση και το λογισμικό. Παρά τη γκρίνια για το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο των ΗΠΑ, η ίδια η Κίνα παρουσιάζει μικρό αλλά αυξανόμενο έλλειμμα στο ισοζύγιο υπηρεσιών με τον υπόλοιπο κόσμο.
Το ΔΝΤ αναγνωρίζει αυτή την οπτική. Στην έκθεσή του αναφέρει ότι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, προσαρμοσμένο στον πληθωρισμό, πιθανότατα θα αυξανόταν κατά μόνο περίπου 5,5% ετησίως τα τελευταία τέσσερα χρόνια αντί για 7,25%. Κάποια στιγμή η Κίνα θα "αποθερμάνει" κι άλλο τους κινητήρες της και θα αποδεχθεί την επιβράδυνση της ανάπτυξης.
Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ "διαπίστωσαν ότι η οικονομική δραστηριότητα τελευταία ενισχύεται και το βλέπουν ως μια ευκαιρία για επιτάχυνση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων και μεγαλύτερη έμφαση στην ποιότητα και τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης".
Στο μεταξύ, η σχετικά ισχυρή ανάπτυξη της Κίνας έχει οφέλη και εκτός Πεκίνου. Η Κίνα μετατοπίζεται μακριά από μια οικονομία που εξαρτάται από τις εξαγωγές και τις επενδύσεις. Μερικοί πίνακες που συνοδεύουν την έκθεση του ΔΝΤ εμφανίζουν το εμπορικό πλεόνασμα να υποχωρεί στο 3% του ΑΕΠ το 2022 από 4,4% πέρυσι. Το έλλειμμα του ισοζυγίου υπηρεσιών της Κίνας κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, φτάνοντας στο 2,5% από 2,2% την ίδια περίοδο. Το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών διαγράφει τροχιά εξαφάνισης. Θα συρρικνωθεί σε μόλις 0,4% του ΑΕΠ το 2022.
Αυτή δεν είναι η κινεζική οικονομία που σας περιέγραφε ο παππούς σας. Είναι σημαντικές οι εξαγωγές; Σίγουρα. Παραμένουν κάποια αντικείμενα φθηνότερα όταν φτιάχνονται στην Κίνα; Ναι. Όχι όλα. Δεν είναι όπως όταν ο Deng Xiaoping άνοιγε τις πύλες της χώρας στον κόσμο πριν από δεκαετίες.
Αυτό που χάνεται στις συζητήσεις των Αμερικανών για το μεγαλύτερο εμπορικό τους εταίρο είναι ότι υπάρχουν και στην Κίνα σκουριασμένες βιομηχανικές ζώνες, όπως στις Μεσοδυτικές ΗΠΑ. Μία είναι έξω από το Πεκίνο, όπου ο χάλυβας δεν θεωρείται πλέον μεγάλη βιομηχανία.
Το μέλλον ανήκει στους Κινέζους καταναλωτές. Τα Starbucks μπορεί να είναι πιο ενδεικτικά για το που πηγαίνει η οικονομία από οποιαδήποτε άλλη δυτική επιχείρηση. Στοιχηματίζοντας στην αναδυόμενη αστική μεσαία τάξη, τα Starbucks εξαγόρασαν την κοινοπραξία τους στην Ανατολική Κίνα έναντι 1,3 δισ. δολαρίων, στο μεγαλύτερο deal που έκανε ποτέ η εταιρεία.
Εκεί που κάποτε δραστηριοποιούνταν ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, υπάρχει περίπτωση να έχει εγκατασταθεί τώρα μια διεθνής εταιρεία που σερβίρει καφέ ή προβάλλει ταινίες της Disney. Όσο βίαια κι αν συνέβη αυτό για τις τοπικές κοινωνίες, η παγκόσμια οικονομία το ζητάει. Και δεν είναι εφικτό χωρίς το χρέος που συσσωρεύει η Κίνα. (bloomberg, capital)
