21 Φεβρουαρίου 2018

Πόσα άσυλα μπορεί να χορηγήσει η Ελλάδα σε Τούρκους;

Όταν προέκυψε το θέμα της χορήγησης ασύλου στους 8 αξιωματικούς, είχα αναφερθεί στην δυσκολία της απόφασης που καλείται να λάβει η ελληνική κυβέρνηση, επειδή από διπλωματικής απόψεως...


... η Ελλάδα δεν επιθυμεί την διατάραξη των σχέσεών της με την Τουρκία, εντούτοις είναι παράλληλα υποχρεωμένη να τηρήσει εσωτερικούς και διεθνείς κανόνες που δεν οδηγούν στην ικανοποίηση του τουρκικού αιτήματος για έκδοση.

Επιπροσθέτως, είχα σημειώσει πως η δημόσια αναγγελία χορήγησης ασύλου σε καταδιωκόμενους Τούρκους θα ανοίξει τον δρόμο σε χιλιάδες άλλους να ακολουθήσουν την ίδια οδό. Πόσα αιτήματα μπορεί να ικανοποιήσει η Ελλάδα; Μάλιστα δε, είχα προσθέσει ότι η κυβέρνησης της Ελλάδας, οφείλει από τώρα να προετοιμαστεί στο ενδεχόμενο ομαλής ή βίαιης απόσυρσης του Ερντογάν από την εξουσία, αν δεν υπάρξει διάδοχος που θα αποτρέψει την έκρηξη εμφυλίου στην Τουρκία, γεγονός που είναι το πιθανότερο.

Αυτά, με αφορμή την προχθεσινή παρουσία 17 Τούρκων σε βραχονησίδα στις Οινούσσες, και στο αίτημα χορήγησης ασύλου. Είναι γνωστό, ότι έχουν προηγηθεί πολλοί Τούρκοι, όμως οι περιπτώσεις τους δεν έτυχαν δημοσιότητας, και το αίτημά τους μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολλούς τρόπους [και ελπίζω να μη αληθεύουν δημοσιεύματα ξένου Τύπου, ότι τους στέλνουμε απευθείας πίσω με προδιαγεγραμμένη την τύχη τους]
Ο γνωστός ποινικολόγος, Αλέξανδρος Λυκουρέζος, όταν προέκυψε το θέμα με τους 8 Τούρκους αξιωματικούς, είχε προβεί σε μια πολύ ενδιαφέρουσα και ψύχραιμη δήλωση προς την "Καθημερινή":

«Η έλλειψη διμερούς σύμβασης περί έκδοσης με την Τουρκία επιβάλλει την τήρηση των κανόνων της ελληνικής ποινικής δικονομίας, η οποία -μεταξύ άλλων- ορίζει ότι η έκδοση απαγορεύεται αν πρόκειται για έγκλημα που κατά τους ελληνικούς νόμους χαρακτηρίζεται πολιτικό ή στρατιωτικό ή όταν από τις περιστάσεις προκύπτει ότι η έκδοση ζητείται για λόγους πολιτικούς, γεγονός που θα κριθεί εκ παραλλήλου και με τη διατύπωση της κατηγορίας που τελικώς αποδοθεί από τις τουρκικές Αρχές.

» Πέραν δε της σαφούς ως άνω ελληνικής νομοθετικής πρόβλεψης, τίθεται μείζον ζήτημα αναφορικώς και με την επιβαλλόμενη χορήγηση ασύλου, ιδίως υπό το πρίσμα της Συνθήκης της Γενεύης του 1951 αλλά και της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948. Δεδομένου ότι έχει ήδη προαναγγελθεί η βαρύτατη τιμωρία των υπαιτίων, έχουν ήδη παυθεί χιλιάδες δικαστικοί λειτουργοί και διορίζονται νέοι προκειμένου να εκδικάσουν τις υποθέσεις των φερόμενων ως "πραξικοπηματιών", ενώ γίνεται λόγος και για επαναφορά της θανατικής ποινής, η απόρριψη αιτήματος ασύλου εμφανίζεται κατ’ αρχήν ως ηθικώς και νομικώς ανομιμοποίητη».

Φαίνεται όμως, ότι το ζήτημα είναι περισσότερο περίπλοκο, επειδή ο Ερντογάν επιμένει πως ο Α. Τσίπρας του υποσχέθηκε ρητώς την έκδοση των αιτούντων άσυλο. Κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα, ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, έθεσε βεβαίως το θέμα των οκτώ στρατιωτικών, που χαρακτηρίζει πραξικοπηματίες. Από τις δημόσιες δηλώσεις αντιληφθήκαμε ότι ο Ερντογάν εισέπραξε την άρνηση από τον πρωθυπουργό. Άλλη απάντηση δεν μπορούσε να υπάρχει.

Όμως, ο Μ. Ιγνατίου έχει κάποιες υποψίες, και γράφει: «Την τύχη των οκτώ δεν μπορεί να αποφασίσει κανένας πολιτικός. Μόνο οι δικαστές. Ουδείς άλλος. Οπότε, ορθώς απάντησε αρνητικά ο Αλέξης Τσίπρας στον Ταγίπ Ερντογάν…  Εκτός αν τα παραπάνω είναι ένα παραμύθι… Και να με συμπαθάτε που καταγράφω τις αμφιβολίες μου, αλλά 1 συν 1 κάνουν 2, όχι 11… Εκτός αν δημόσια δήλωσαν αυτά που ήδη γνωρίζουμε και πίσω από τις κλειστές πόρτες άλλα είπαν, άλλα αποφάσισαν και συμφώνησαν. Αν όντως η κυβέρνηση της Ελλάδας προχώρησε σε υπόγειες συμφωνίες με τον αυταρχικό Ερντογάν, τότε έχουμε μέγα πρόβλημα. Και σαν χώρα, και σαν Έλληνες πολίτες».

Δεν κρύβω και την δική μου ανησυχία για την τύχη των διωκομένων από την δικτατορική κυβέρνησης της Τουρκίας, μετά και τις τελευταίες αναπομπές της υπόθεσης από επιτροπές σε δικαστήρια και τανάπαλιν, που δημιουργεί την υπόνοια ότι μπορεί να τους στείλουμε πίσω μέσω άλλης χώρας, έχοντας προηγούμενο την υπόθεση Οτσαλάν.
Ο Μακεδών